Een oude bekende op bezoek in De Kleppe!

  • Posted on: 21 December 2021
  • By: vrijwilliger

Deze zomer logeerde “De Zonnewijzers” op De Kleppe, een fijne vriendengroep van mensen met en zonder beperking die al vele jaren samen op vakantie gaat. Wij mochten even spreken met Siska. Siska is geen onbekende voor De Kleppe. Meer nog, zij stond mee aan de wieg van onze werking!


Hallo Siska, jij staat aan de basis van De Kleppe. Hoe is dat zo in zijn werk gegaan?
Als pastoraal werkster bij de parochie van de Goede Bijstand werd ik ook betrokken bij de projecten van De Overmolen. Hun welzijnsprojecten willen altijd iets betekenen voor mensen in armoede, mensen met een beperking of nood aan zorgen, mensen die door de mazen van het net vallen. Hen onderdak bieden. Of ademruimte, zoals een deugddoende vakantie. Want dat is voor die mensen vaak niet evident. Toen hier voor het voormalige klooster van Everbeek een nieuwe bestemming werd gezocht heb ik mijn schouders onder dat project mogen zetten. Om van deze locatie een vakantiecentrum te maken, hoofdzakelijk gericht op mensen met een beperking.


Je had al ervaring met vakanties voor mensen met een beperking?
Zeker. Daarom hebben ze mij ook gevraagd denk ik. We gingen met onze groep De Zonnewijzers al jaren samen op vakantie. Zonder het te beseffen leerden we ‘al doende’ veel over de noden van mensen met een beperking. Toen ik van Johnny De Mot de vraag kreeg om een nieuwe bestemming te zoeken voor het oude klooster subsidieerde Toerisme Vlaanderen enkel jeugdverblijven. De droom om van De Kleppe een verblijf voor zorgvakanties te maken ligt dus mee aan de wieg van het zorgtoerisme met A plus label.


Wie zijn De Zonnewijzers juist?
We kennen elkaar al jaren. We zijn een groep vrienden, de meeste uit de streek rond Kortrijk. Een aantal vrienden heeft een beperking. We komen elke maand samen voor een leuke activiteit, we vieren elk jaar samen oudejaarsavond, en we doen elke zomer samen een reisje. Toen we nog veel jonger waren, stonden we nog niet teveel stil bij extra voorzieningen of zorghulpmiddelen… We legden desnoods wat planken op bierbakken en maakten onze eigen beperkte toegankelijkheid. We streden tegen de betutteling van mensen met een beperking! Ondertussen hebben we veel ervaren en bijgeleerd en weten we dat het voor mensen die zorg nodig hebben gewoon veel prettiger en noodzakelijk is om een toegankelijk vakantiecentrum met de nodige voorzieningen te hebben. Toen bestond dat niet. Nu gelukkig wel. De Kleppe, samen met nog enkele pioniers, hebben daar een grondsteen gelegd.


De Kleppe is er vast niet op 1 dag gekomen. Hoe is dat project in grote lijnen verlopen?
Na heel wat dialoog stemde Toerisme Vlaanderen in om zorgvakantie verblijven te subsidiëren. Voorwaarde is dat ieder zorgvakantiehuis beantwoordt aan een reeks bepalingen die gebundeld zijn in een A plus label. Om dat label te krijgen moest het oude klooster een optimaal toegankelijke infrastructuur kunnen aanbieden, een zorgnetwerk en activiteiten op het terrein. De verbouwing van het vakantiehuis was een werk van lange adem. Maar met de activiteiten op het terrein konden we al beginnen. We zijn dus gestart met het aanleggen van de tuin en de dierenwerking. Ook daarvoor moest geld gezocht worden. De belevingsdagen en de therapeutische werking met de dieren ging hier al door vooraleer het vakantiecentrum er was. Toen al werden vrijwilligers gezocht om mee te werken en stond de inclusie gedachte centraal. Ik stel met plezier vast dat het plaatje alleen maar steviger en rijker is geworden. Dat doet me erg veel deugd.

De Kleppe ligt aan de basis van het zorgtoerisme in Vlaanderen



Bestonden er toen al richtlijnen voor toegankelijke vakantieverblijven?
Nee. Het is mede De Kleppe die met Toerisme Vlaanderen de invulling van deze begrippen bepaald heeft. Wat houdt dat in, zorgtoerisme? Een “A+ toegankelijk” label, wat wil dat concreet zeggen? Hoeveel procent van de kamers moet dan rolstoeltoegankelijk zijn, wetende dat een zorggroep altijd met begeleiders komt? Om al die zaken duidelijk te krijgen, daar is wel veel tijd ingestoken. En natuurlijk ook in het zoeken naar middelen, subsidiedossiers opstellen, bedrijven contacteren… In 2014 is de grote renovatie gestart, die van een oud klooster een piekfijn toegankelijk vakantieverblijf heeft gemaakt. Vanaf toen heb ik de fakkel doorgegeven aan Robin, die dat nu nog altijd voortreffelijk doet!


Het moet dan wel fijn zijn om vandaag te zien hoe De Kleppe leeft.
Natuurlijk. Ik ben hier zo blij. Ik dacht het deze morgen nog toen ik mijn gordijntjes opentrok. Ik zag een jonge stagiaire van de VIVES hogeschool lopen samen met een persoon die hier met een sociaal tewerkstellingscontract is. Op weg naar de dierenverzorging. Er lopen vandaag ook een dozijn kindjes rond van het inclusieve Kleppe-kampje. De Kleppe vrijwilligers begeleiden hen in de activiteiten met de dieren. Kurt lijkt geen gram enthousiasme verloren te zijn. Dat doet echt zoveel deugd. Om te zien dat alles wat we toen bedachten rond inclusie, vrijwilligers, sociale tewerkstelling… vandaag gewoon op wieltjes loopt. Ik zie ook dat het domein elk jaar mooier wordt, bijvoorbeeld nu met de nieuwe houtoven erbij. We hebben hier in de eerste jaren zo geploeterd met onze overall aan en nu is het hier piekfijn, zo mooi. Dat is echt leuk om te beleven. Erg dankbaar voor al die inzet van zoveel mensen.


We gaan je dan zeker nog vaak terugzien op De Kleppe?
Zeker weten! Zelfs zonder mijn historiek met De Kleppe is het hier voor onze groep ook gewoon een ideale locatie hé. Veel aparte kamers, alles rolstoeltoegankelijk, hele fijne activiteiten in een prachtige streek… En de zorghulpmiddelen die onze groep nodig heeft, kunnen we hier gewoon gratis gebruiken. Dat scheelt toch. Op sommige andere plaatsen zijn we verplicht om een vrachtwagen te huren om tilliften en andere zorgmiddelen mee te brengen. Dat allemaal maakt van De Kleppe toch echt wel een toplocatie in het zorgtoerisme. Wij komen zeker regelmatig eens terug!